Po pierwsze: biega i skacze

Większość trzylatków biega, potrafi przeskoczyć przeszkodę, zejść po schodach, nawlec na sznurek duży koralik. Maluchy w tym wieku uwielbiają harce. Oczywiście jedne dzieci są sprawniejsze, inne mniej, jednak dzieci w tym wieku powinny już sprawnie się poruszać i umieć korzystać z urządzeń na placu zabaw. Jeśli twoje dziecko jest mało sprawne fizycznie:

• wspieraj je i pokaż mu jego mocne strony- najważniejsze, by w siebie wierzyło, bo postawa „i tak się nie uda” tylko pogłębia problem,
• proponuj zabawy ruchowe, które mu się podobają- maluch, który nie lubi biegać, być może chętnie będzie tańczył albo kopał piłkę,
• nie podnoś poprzeczki zbyt wysoko- lepiej nie stawiaj dziecka przed zadaniami, które je przerastają, bo szybko się zniechęci i z zabawy nic nie wyjdzie.

Tak nie rób! Obserwuj dziecko uważnie, ale nie porównuj je do rówieśników. Takie słowa ranią i wbrew pozorom nie mobilizują do działania.

Po drugie: trzylatek koncentruje się

Większość trzylatków potrafi się skupić tylko przez kilka, kilkanaście minut. I tyle wystarczy. Jeśli twój maluch ma kłopot z koncentracją:

• nie rozpraszaj go- trudno się skupić na puzzlach czy rysowaniu, gdy wokół są porozrzucane zabawki, gra telewizor i ktoś ciągle przerywa,
• chwal za dokończenie zadania- nieważne, czy chodzi o posprzątanie zabawek, narysowanie kółka czy zbudowanie wieży z klocków. Najważniejsze, że zadanie zostało wykonane do końca,
• czytaj mu książki- to bardzo rozwija umiejętność koncentracji,

Po trzecie: 3 latek próbuje się samodzielnie ubierać

Nie martw się, twój maluch nie musi jeszcze umieć ubrać się od stóp do głów. Chodzi o to, by nie czekał, aż ktoś go obsłuży. Powinien już wiedzieć (i na pewno to wie), na jakie części ciała zakłada się poszczególne elementy garderoby, i próbować, próbować, próbować. Jeśli ma z tym kłopoty:

• pomagaj, pokazuj, ale nie wyręczaj- jak wiemy, dziecko potrafi długo celować nóżką w nogawkę, ale kiedyś musi się nauczyć zakładać spodnie samodzielnie. Jeśli ma z czymś duże kłopoty, pomagaj, ale tylko trochę, np. wciągnij skarpetkę na nóżkę do połowy i poproś, by malec dokończył zadanie,
• nie popędzaj- ale za to mobilizuj. To jest lepsze!
• wybieraj „proste w obsłudze” ubranka- buty na rzepy, bluzy z dużymi otworami na głowę, spodenki na gumce – to naprawdę ułatwia naukę.

Po czwarte: trzylatek powinien umieć rozstać się z mamą

Dziecko w tym wieku powinno już rozumieć, że rozstanie z mamą nie oznacza końca świata, bo ona przecież wraca. Maluchy, których mamy pracują, rozumieją to już dobrze. Trudniej tym, które dotąd były z nimi nieustannie. Jeśli twój malec nie opuszczał cię dotąd nawet na chwilę:

• przyzwyczajaj smyka do rozstań- zostawiaj go na trochę pod opieką babci, dziadka, opiekunki itd. Na początku na pół godzinki, potem na całą, dwie, a na koniec na wieczór. Dzięki takiemu treningowi zrozumie, że rozstanie to nic strasznego i że zawsze po niego wracasz,
• przekonaj samą siebie, że to jest dla niego dobre- niektóre mamy tak naprawdę wolałyby, by ich pociechy wciąż były małe i uczepione ich spódnicy. W efekcie zarażają swoje „maleństwa” własnymi lękami.