Gdybym mogła od nowa wychowywać dziecko…Diane Loomans

Gdybym mogła od nowa wychowywać dziecko,
częściej używałabym palca do malowania, a rzadziej do wytykania.
Mniej bym upominała, a bardziej dbała o bliski kontakt.
Zamiast patrzeć stale na zegarek, patrzyłabym na to, co robi.
Wiedziałabym mniej, lecz za to umiałabym okazać troskę.
Robilibyśmy więcej wycieczek i puszczali więcej latawców.
Przestałabym odgrywać poważną, a zaczęła poważnie się bawić.
Przebiegałabym więcej pól i obejrzała więcej gwiazd.
Rzadziej bym szarpała, a częściej przytulała.
Rzadziej byłabym nieugięta, a częściej wspierała.
Budowałabym najpierw poczucie własnej wartości, a dopiero potem dom.                                               Nie uczyłabym zamiłowania do władzy, lecz potęgi miłości.

Rodzina zaspakaja podstawowe potrzeby dziecka:

• psychiczne

• biologiczne

• duchowe

• materialne

Akceptacja dziecka oznacza przyjęcie go takim jakim jest, zarówno jego cechy fizyczne, usposobienie, inteligencja, możliwości jak i jego ograniczenia, powinny być akceptowane.

Rodzice powinni współdziałać z dzieckiem czyli angażować się i interesować jego zabawą i pracą, powinni dziecko zachęcać do prac związanych z domem i życiem rodzinnym, na miarę możliwości dziecka.

W miarę dorastania i przechodzenia przez kolejne fazy rozwoju dziecko powinno posiadać pewną rozumną swobodę i samodzielność w swoich poczynaniach.

Prawa i obowiązki dziecka powinny być uznane bez przeceniania i niedoceniania jego roli, powinny być dostosowane do jego fazy rozwojowej.

Na osobowość dziecka składają się cztery sfery:

• UMYSŁ – myślenie, pamięć, uwaga, analiza
• CIAŁO – sprawność, zdrowie, wygląd, choroba
• PSYCHIKA – emocje, wrażliwość, temperament, odczucia, lęki
• DUCHOWOŚĆ – wartości, zasady, styl życia

Rozwój każdej sfery powinien być równomierny – zbyt duży nacisk na jedną sferę zaburza pozostałe i powoduje złe funkcjonowanie dziecka.

Negatywne postawy rodzicielskie:

• odtrącająca, o nadmiernym dystansie uczuciowym, kształtująca agresję, kłamstwo, nieposłuszeństwo, hamująca rozwój uczuć wyższych
• nadmiernie wymagająca, nieustannie krytykująca, budząca brak wiary we własne siły i możliwości, niepewność i lękliwość, poczucie mniejszej wartości
• unikająca kontaktu z dziećmi, poświęcanie mu małej ilości czasu i uwagi, rodzice są obok a nie z dzieckiem
• nadmiernie chroniąca, ciągła troska, zbyt duża symbioza z dzieckiem

NIEZALEŻNIE OD NASTROJU, STOPNIA ZMĘCZENIA, BRAKU CZASU – zawsze powinniśmy myśleć pozytywnie o naszych dzieciach, wysyłajmy im pozytywne sygnały, szukajmy ich zalet, talen-tów, umiejętności, pozytywnych cech.

Nie wytykajmy ciągle błędów, nie wyśmiewajmy ciągle wad, nie ,,przyklejajmy” etykietek tego złego i niegrzecznego ,,łobuza”.

BARDZO WAŻNE – ZAUFANIE jest podstawą wychowania.

ZAUFANIE TRUDNO ZBUDOWAĆ.

ŁATWO STRACIĆ.

ODZYSKAĆ – prawie niemożliwe  

Opracowała – Wanda Bochenkiewicz