Poczytaj mi Mamo, poczytaj mi Tato!

Świat, w którym żyjemy jest coraz bardziej skomplikowany, lawinowo narasta ilość informacji, następuje coraz szybszy przyrost wiedzy. Współczesna cywilizacja to ekspansja telewizji i innych multimediów. Badania wykazały szkodliwość nadmiernego oglądania telewizji przez dzieci. Telewizja nie rozwija u dzieci myślenia, wiele programów wywołuje lęk i niepokój oraz znieczula na przemoc. Aby dziecko nauczyło się w sposób mądry korzystać z telewizji i komputera musi już w najmłodszym wieku otrzymać alternatywę w postaci innej, atrakcyjnej formy spędzania czasu – czytania.

Częste, głośne czytanie jest jak szczepionka przeciw wielu niepożądanym wpływom i zagrożeniom dla umysłu i psychiki dziecka. Głośne czytanie ma ogromny wpływ na jego rozwój umysłowy i emocjonalny. Książka dostarcza dzieciom nowych informacji o świecie. Na przykład: małe dziecko zamieszkałe w mieście zanim zobaczy żywą kurę, kaczkę, krowę, konia dowiaduje się o nich z książki z obrazkami. Obrazek i opis stają się więc źródłem wielu wiadomości.

Głośne czytanie spełnia ważną rolę w kształtowaniu mowy dziecka. Nie tylko wzbogaca jego słownictwo, lecz także uczy prawidłowego formułowania myśli, budowy zdań, posługiwania się słowem zgodnie z gramatyką. Częste rozmowy z dzieckiem, a także głośne czytanie kształcą również podstawowe funkcje słuchowe, które mają duże znaczenie w nauce czytania i pisania. Dziecko czytając musi rozpoznać znaki graficzne (litery) następnie podporządkowuje je odpowiednim głoskom (analiza) i łączy w całość (synteza). Przy pisaniu słyszane słowo musi rozłożyć na poszczególne głoski, aby móc je zapisać. Te procesy słuchowe, czyli rozróżnianie głosek i łączenie ich w całość, kształtowane są już od chwili, gdy do niemowlęcia docierają słowa wypowiedziane przez matkę.

Głośne czytanie lub opowiadanie dostarcza dziecku wielu bodźców słuchowych pobudzających wspomniane procesy analizy i syntezy słuchowej. Od poziomu ich rozwoju zależy nie tylko powodzenie w nauce czytania i pisania, lecz także w nauce języków obcych i umiejętności uważnego słuchania na lekcji. Należy również podkreślić bardzo istotną wartość głośnego czytania, jaką jest rozwój uczuciowy. Czytając dziecku odpowiednio dobraną lekturę wpływamy na pobudzenie lub uspokojenie jego emocji. Gdy dziecko jest rozżalone, czuje się nieszczęśliwe, możemy zmienić ten nastrój czytając mu zabawną historyjkę. Możemy także wywołać uczucie radości i dumy ze zwycięstwa bohatera bajki lub uczucie współczucia dla pokrzywdzonego.

Samo przebywanie u boku ojca lub matki, możliwość przytulenia się, kontaktu psychicznego i fizycznego, wspólne przeżywanie tych samych treści są wielkimi wartościami niezależnymi od treściowej zawartości opowiadania lub bajki.